تنیس، یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های جهان است و هر ساله با برگزاری رقابت‌های مختلف، بسیاری از طرفداران را به خود جذب می‌کند. ورزش تنیس فواید زیادی برای ذهن و بدن شما دارد. باعث هماهنگی بین دست و چشم شده و به بهبود تعادل بدن کمک می‌کند.
همانند بسیاری از فعالیت‌های فیزیکی سخت دیگر، حرکات پا، دست و بالاتنه در تنیس به حفظ سلامت و تناسب اندام و کاهش استرس کمک می‌کند. به همین دلیل بسیاری افراد به سراغ این ورزش می‌روند.
اگر به ورزش تنیس علاقه دارید اما هیچگونه آشنایی با این ورزش ندارید این مقاله از مجله اینترنتی ایده آل مگ را تا انتها دنبال کنید.
ما در این مقاله به معرفی و آشنایی با ورزش تنیس ، تاریخچه آن در جهان و ایران، قواعد این ورزش و معرفی بهترین تنیس‌بازان زن و مرد جهان می‌پردازیم.
تنیس چیست و چگونه بازی می‌شود؟
برای معرفی تنیس و قواعد آن ابتدا باید به تعریف آن بپردازیم. تنیس ورزشی است که در زمین چمن یا خاکی مستطیل شکل انجام می‌شود. بازی تنیس یا با دو بازیکن (مسابقات تک نفره) یا چهار بازیکن (مسابقات دو نفره) انجام می‌شود. بازیکنان در دو طرف تور می‌ایستند و از یک راکت برای ضربه زدن به توپ به یکدیگر به عقب و جلو استفاده می‌کنند.
هر بازیکن یا تیم حداکثر یک بار پس از ضربه زدن به توپ توسط حریف خود برای بازگرداندن توپ از روی تور و در محدوده زمین فرصت دارد.
در تنیس با ویلچر، بازیکنان حداکثر دو ضربه دریافت می‌کنند. هنگامی که بازیکنی نتواند توپ را به داخل زمین رقیب برگرداند، حریف یک امتیاز می‌برد.
هدف تنیس کسب امتیاز کافی برای برنده شدن در یک بازی، انجام بازی‌های کافی برای بردن یک ست و ست‌های کافی برای برنده شدن در یک مسابقه است.
قواعد ورزش تنیس
حتی اگر خود را آماده و بدنتان را گرم کرده‌اید، قبل از اینکه وارد زمین شوید و بازی کنید، باید تمام قواعد بازی تنیس را بدانید. شما می‌توانید از هر ترکیبی از حرکات مانند دراپ‌شات، لوب‌ها، والی‌های بک هند یا ضربات فورهند برای کسب هر امتیاز استفاده کنید.
با این حال، یادگیری تمام اصول اولیه تنیس برای آشنایی با ورزش تنیس و انجام بهترین بازی ضروری است. در ادامه این مقاله به توضیح قواعد بازی تنیس و نحوه امتیازدهی در این ورزش می‌پردازیم.
توپ را در داخل خطوط زمین نگه دارید
در تنیس انفرادی، سرویس باید همیشه از روی تور عبور کرده و در کادر سرویس بازیکن حریف در دو طرف علامت مرکزی در خط سرویس، که به عنوان “T” نیز شناخته می‌شود فرود آید.
اگر توپ به تور برخورد کند و همچنان در کادر سرویس‌زنی فرود آید ، به آن “let” یا تکرار می‌گویند و سرویس‌زننده دوباره از اول باید سرویس بزند.
حتی اگر توپ از نظر فنی در خارج از محوطه قرار بگیرد، تا زمانی که قسمتی از آن هنوز خط را لمس کند، همچنان داخل زمین بازی در نظر گرفته می‌شود.
در طول یک رالی، توپ باید در محدود‌‌ه‌های زمین تک نفره، که حاشیه‌های داخلی هستند، باقی بماند. در تنیس دو نفره، نوارهای بیرونی جزو داخل زمین بازی هستند.
با این حال، اکثر بازیکنان مبتدی داوری روی خط ندارند، بنابراین اگر توپ خارج از خطوط قرار گرفت، باید بگویند که توپ به بیرون رفته یا انگشتان خود را بالا ببرند.
امتیازات را به خاطر بسپارید
تنیس یک سیستم امتیازدهی منحصر به فرد دارد و باید حواستان به امتیازات کسب شده باشد تا بفهمید چه کسی برنده خواهد شد (و از کدام سمت باید سرویس بزنید).
سرویس‌زننده همیشه اول امتیاز خود را می‌گوید، حتی اگر از امتیاز حریف، کمتر باشد. به عنوان مثال، اگر سرویس‌زننده سه امتیاز اول را پشت سر هم از دست بدهد، امتیازات ۴۰-۰ می‌شود.
از دست زدن به تور خودداری کنید
در ادامه آشنایی با ورزش تنیس باید گفت شما می‌توانید به سمت تور حمله کنید و هر حرکت تهاجمی که دوست دارید انجام دهید. با این حال، اگر بخشی از بدن شما یا راکت شما در هر زمانی در طول کسب امتیاز به طور فیزیکی به تور برخورد کند، امتیاز از دست می‌دهید. هرگونه تغییر در موقعیت تور، حتی به صورت تصادفی مجاز نیست.
راکت خود را در دستانتان نگهدارید
راکت باید همیشه در دستان شما بماند. اگر هنگام ضربه زدن به توپ راکت از دست شما بیفتد یا آن را پرت کنید، امتیاز از دست خواهید داد.
شما فقط می‌توانید توپ را با راکت خود و بدون استفاده از هیچ یک قسمت دیگری از بدن خود به زمین رقیب برگردانید. با این حال، توپ حتما لازم نیست که صفحه توری راکت را لمس کند و برخورد توپ به دسته یا قسمت مثلثی آن مانعی ندارد.
پس از برخورد توپ به زمین، به توپ ضربه بزنید
یکی دیگر از قواعد بازی تنیس که هنگام آشنایی با ورزش تنیس باید بدانید این است که هنگامی که توپ دو بار به زمین برخورد کند، امتیاز از دست می‌دهید. علاوه بر این، فقط یک بار می‌توانید به توپ ضربه بزنید.
حتی اگر به توپی که دوباره جلوی شما قرار گرفته ضربه بزنید و توپ به سمت زمین حریف شما نرسد نمی‌توانید کاری انجام دهید و در اثر این اتفاق، امتیاز از دست می‌دهید.
برای برنده شدن باید دو امتیاز و یا دو گیم با رقیب اختلاف داشته باشید
در یک مسابقه تنیس، هم اختلاف گیم و هم اختلاف امتیاز از رقیب باید دو باشد. در صورت تساوی (که هر دو بازیکن در یک ست شش گیم برنده می‌شوند و نتیجه آن 6-6 می‌شود) تای بریک انجام می‌شود.
اینجا است که بازیکنان باید در یک مسابقه کوچک هفت امتیازی به مصاف هم بروند. بازیکنان بعد از کسب هر امتیاز سرویس و زمانی که مجموع امتیازها برابر با شش باشد، جهت زمین خود را عوض می‌کنند.
اولین بازیکنی که به هفت امتیاز برسد و دو امتیاز بیشتر از رقیب داشته باشد (برای مثال: ۵-۷) برنده می‌شود. اگر تساوی در آخرین ست اتفاق بیفتد، بازی تا کسب ۱۰ امتیاز ادامه می‌یابد و بازیکن برنده باید با دو اختلاف امتیاز برنده شود.
نحوه امتیازدهی در ورزش تنیس
بخشی از یادگیری قواعد و آشنایی با ورزش تنیس شامل دانستن نحوه کسب امتیاز و امتیازدهی است. شش گیم در یک ست وجود دارد و اکثر بازی‌های تنیس پس از سه ست به پایان می‌رسد ( مگر اینکه رقابت بین تنیس‌بازان حرفه‌ای مرد باشد که در این صورت مسابقات گاهی اوقات تا پنج ست ادامه می‌یابد).
بازیکنان باید هر ست را با دو گیم یا امتیاز اختلاف برنده شوند. در اینجا نحوه عملکرد سیستم امتیازدهی تنیس را به شما ارائه می‌دهیم:
هر بازی با ۰-۰ یا شروع می‌شود و تعداد هر امتیاز به ترتیب از ۱۵ شروع شده و سپس به ۳۰ و ۴۰ افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، اگر هر دو بازیکن هر کدام یک امتیاز در بازی کسب کنند، بازی ۱۵-۱۵ می‌شود.
ابتدا امتیاز سرویس‌زننده اعلام می‌شود. در هر گیم فقط یک بازیکن سرویس می‌زند و همیشه از سمت راست زمین سرویس زده می‌شود و با کسب هر امتیاز، جهت سرویس‌زنی به طور متناوب تغییر می‌کند.
در پایان هر گیم، بازیکنان به نوبت سرویس می‌زنند و در هر گیم فرد (برای مثال گیم ۳)، جهت زمینی که بازی می‌کنند را تغییر می‌دهند. امتیاز سرویس‌زننده همیشه اول اعلام می‌شود بنابراین اگر سرویس‌زننده اولین امتیاز بازی و امتیاز بعدی را برد بازی ۰-۳۰ می‌شود.
اگر هر دو بازیکن به امتیاز ۴۰-۴۰ دست یابند (که به آن Deuce نیز گفته می‌شود)، وارد مرحله کسب امتیاز برتر می‌شوند. از آنجایی که تنیس‌باز باید گیم را با دو اختلاف امتیاز برنده شود، یک بازیکن باید دو امتیاز متوالی کسب کند. اگر سرویس‌زننده اولین امتیاز را بعد از دیوس کسب کند، به امتیاز برتر تبدیل می‌شود.
تاریخچه تنیس
برای آشنایی با ورزش تنیس باید به تاریخچه آن نیز نگاهی بیندازیم. برخی از مردم معتقدند که مصریان باستان، یونانی‌ها و رومی‌ها نسخه‌های مختلفی از تنیس را بازی می‌کردند.
نقاشی‌ها و توصیف‌هایی از بازی‌هایی شبیه تنیس کشف نشده است، اما چند کلمه عربی مربوط به دوران مصر باستان به عنوان مدرک ذکر شده است.
این تئوری می‌گوید که نام تنیس از شهر مصری Tinnis در کنار رودخانه نیل گرفته شده است و کلمه راکت از کلمه عربی rahat تکامل یافته است.
خواستگاه ورزش تنیس کجاست؟
جدای از دو کلمه که در بالا به آن اشاره شد، شواهدی دال بر هر گونه تنیس قبل از سال ۱۰۰۰ وجود ندارد و بسیاری از مورخان اولین خاستگاه این بازی را به راهبان فرانسوی قرن یازدهم یا دوازدهم نسبت می‌دهند که بازی هندبال به شکل اولیه آن را در مقابل دیوارهای صومعه یا روی یک طناب در حیاط صومعه آغاز کردند.
به این بازی jeu de paume گفته می‌شد و به معنای “بازی با دست” بود. بسیاری از کسانی که ریشه‌های باستانی را مورد بحث قرار می‌دهند، استدلال می‌کنند که تنیس از واژه فرانسوی tenez گرفته شده است، که به معنای “این را بگیر” است و یک بازیکن برای بازیکن دیگر سرویس می‌زند.
برای آشنایی با ورزش تنیس بهتر است بدانید که پس از محبوب شدن این بازی، محوطه‌های بازی تغییر کرده و به زمین‌های سرپوشیده تبدیل شدند، جایی که توپ هنوز از دیوارها عبور می‌کرد.
بعد از اینکه استفاده از دستهای برهنه آزاردهنده شد، بازیکنان شروع به استفاده از دستکش کردند و به‌دنبال آن تورهایی که به دستهای شبیه یک راکت وصل بودند نیز تهیه کردند.
توپ‌های لاستیکی هنوز ساخته نشده بود، بنابراین توپ، دستهای از مو، پشم یا چوب پنبه بود که دور آن با نخ و پارچه یا چرم بسته می‌شد. در سال‌های بعد، توپ با نمد دوخته می‌شد که به چیزی مانند توپ بیس‌بال امروزی شباهت داشت.
اشراف، این بازی را از راهبان آموختند و برخی گزارش‌ها تا قرن سیزدهم وجود حداقل ۱۸۰۰ محوطه بازی در فرانسه را نشان می‌دهند. وقتی که این بازی به تفریح محبوبی تبدیل شد، هر دو پاپ و لویی چهارم تلاش کردند تا آن را ممنوع کنند.
اما خیلی زود این ورزش در انگلستان گسترش یافت، جایی که هنری هفتم و هنری هشتم بازیکنان مشتاقی بودند و ساخت زمین‌های تنیس بیشتر را ترویج کردند.
ابزارهای مورد استفاده برای ورزش تنیس
در ادامه آشنایی با ورزش تنیس به ابزار مورد استفاده در این ورزش در گذشته می‌پردازیم. در سال ۱۵۰۰، استفاده از یک راکت چوبی که با روده گوسفند بسته شده بود و همچنین توپی که حدود سه اونس وزن داشت، رایج بود.
زمین‌های تنیس اولیه با زمین‌های جدید “تنیس روی چمن” که اکثر ما به آن عادت کرده‌ایم تفاوت داشتند. بازی اولیه به چیزی که به آن “تنیس واقعی” گفته می‌شود شباهت داشت.
علاوه بر این، در سال ۱۶۲۵ زمین تنیس همپتون کورت در انگلستان ساخته شد و از آن زمان تا کنون از آن استفاده می‌شود.
امروزه، تنها تعداد انگشت‌شماری از این زمین‌ها باقی مانده است. این زمین‌ها به شکل زمینی زمینی باریک و سرپوشیده بود که در آن توپ از دیوارهایی رد می‌شد که شامل تعدادی دهانه و سطوح با زاویه عجیب و غریب بودند و بازیکنان برای اهداف استراتژیک مختلف به سمت آن هدف‌گیری می‌کردند.
انتهای دو طرف تور پنج فوت ارتفاع داشت، اما ارتفاع وسط تور سه فوت بود که یک نوع افتادگی ایجاد می‌کرد.
محبوبیت این بازی در طول دهه ۱۷۰۰ کاهش یافت، اما در سال ۱۸۵۰، چارلز گودیر یک فرآیند ولکانیزاسیون را برای لاستیک اختراع کرد و در طول دهه ۱۸۵۰، بازیکنان استفاده از توپ‌های لاستیکی در فضای باز در زمین‌های چمن را آغاز کردند.
بازی در فضای باز با بازی در فضای سرپوشیده انجام می‌شد کاملا تفاوت داشت و بنابراین چندین قانون جدید تدوین شد.
توسعه ورزش تنیس
در سال ۱۸۷۴، آشنایی با ورزش تنیس به اوج رسید و سرگرد والتر سی وینگفیلد در لندن تجهیزات و قوانین یک بازی بسیار شبیه به تنیس مدرن را به ثبت رساند.
در همین سال بود که اولین زمین‌های تنیس در امریکا ساخته شد. در سال بعد، این مجموعه از تجهیزات برای استفاده در روسیه، هند، کانادا و چین فروخته شد.
بازی کریکت در این دوره محبوبیت زیادی داشت و زمین‌های صاف کریکت برای انجام بازی‌های تنیس مناسب بودند. زمین اصلی وینگفیلد شکل ساعت شنی داشت، باریکترین ناحیه در قسمت تور و مساحت زمین کوتاهتر از زمین‌های تنیس امروزی بود.
قوانین او مورد انتقاد زیادی قرار گرفت و او در سال ۱۸۷۵ آنها را اصلاح کرد، اما به زودی توسعه بیشتر بازی را به دیگران واگذار کرد.
در سال ۱۸۷۷، باشگاه All England، اولین تورنمنت ویمبلدون را برگزار کرد و کمیته مسابقات، یک زمین مستطیل شکل ، طراحی و مجموعه‌ای از قوانین که اساس بازی امروزی است را وضع کرد.
تور هنوز پنج فوت ارتفاع و منطقه سرویس ۲۶ فوت عمق داشت، اما در سال ۱۸۸۲، مشخصات آن به شکل امروزی خود تغییر یافت.
مهم ترین مسابقات تنیس جهان
با محبوبیت بازی تنیس و گذشت قرن‌ها، امروزه رویدادهای جهانی و بین‌المللی تنیس در کشورهای مختلف برگزار می‌شود و بهترین تنیس‌بازان جهان با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
در ادامه آشنایی با ورزش تنیس به معرفی مهم‌ترین مسابقات تنیس جهان می‌پردازیم:
ویمبلدون
معتبرترین تورنمنت تنیس مسابقات ویمبلدون است. از بین ۴ تورنمنت گرند اسلم، ویمبلدون بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند و همچنان مورد علاقه طرفداران و تنیس‌بازان حرفه‌ای است.
این مسابقات تاریخچه طولانی و درخشانی دارد که به سال ۱۸۷۷ باز می‌گردد؛ زمانی که مسابقات در چمن‌های بزرگ کلوپ All England خارج از لندن برگزار می‌شد.
یو اس اوپن یا مسابقات تنیس آزاد امریکا
یو اس اوپن، ادامه یکی از قدیمی‌ترین مسابقات قهرمانی تنیس در جهان به نام مسابقات US National Championship است که برای اولین بار در سال ۱۸۸۱ به عنوان یک مسابقات تنیس یک نفره و دونفره مردان برگزار شد.
همانند بسیاری از مسابقات قهرمانی بزرگ تنیس، یو اس اوپن به همان اندازه که یک رویداد ورزشی است یک سیرک رسانه‌ای و جاذبه گردشگری است و تماشاگران می‌توانند به انبوهی از غرفه‌ها، مغازه‌ها و بارهای غذای خیابانی دسترسی داشته باشند.
اوپن استرالیا یا مسابقات تنیس آزاد استرالیا
اوپن استرالیا که با نام مستعار Happy Slam نیز شناخته می‌شود یکی از تورنمنت‌های محبوب بهترین بازیکنان تنیس جهان است. در این رویداد، بهترین مسابقات برگزار شده است و نواک جوکوویچ رکورد ۷ عنوان قهرمانی اوپن استرالیا را در دست دارد.
منطقه ملبورن پارک در حال حاضر میزبان مسابقات اوپن استرالیا است، اما این مسابقات در بیش از ده‌ها مکان دیگر در تاریخ ۱۱۴ ساله خود از جمله سیدنی، آدلاید، بریزبن، پرث و نیوزلند برگزار شده است.
اوپن فرانسه یا مسابقات تنیس آزاد فرانسه
کسانی که به دنبال آشنایی با ورزش تنیس هستند و می‌خواهند آن را به صورت حرفه‌ای دنبال کنند، باید بدانند که مسابقات آزاد فرانسه یکی از سخت‌ترین تورنمنت‌ها برای بهترین بازیکنان جهان است.
رولان گاروس معروف تنها تورنمنت گرند اسلم است که در زمین‌های خاکی برگزار می‌شود، زمین خاکی، روند بازی بازیکنان را کند می‌کند و باعث می‌شود مسابقات طاقت‌فرسا و سختی برگزار شود.
بسیاری از بازیکنان افسانه‌ای به دلیل ناکامی در پیروزی در مسابقات آزاد فرانسه نتوانسته‌اند اسلم حرفه ای را ببرند؛ حتی راجر فدرر بزرگ نیز تنها ۱ برد در این تورنمنت داشته است.
مدافع عنوان قهرمانی مسابقات آزاد فرانسه رافائل نادال است که ۱۳ بار قهرمان این مسابقات شده است.
مسابقات تنیس در بازی‌های المپیک تابستانی
بازی‌های المپیک تابستانی در میان تورنمنت‌های تنیس بی‌نظیر است، زیرا تماشاگران می‌توانند از بسیاری از مسابقات ورزشی دیگر در این رویداد باورنکردنی لذت ببرند.
تنیس در سال ۱۹۲۴ از بازی‌های المپیک تابستانی کنار گذاشته شد، اما بعدها دوباره در سال ۱۹۸۸ به برنامه المپیک بازگشت و از آن زمان به بعد اهمیت این مسابقات در بین بازیکنان و طرفداران افزایش یافته است.
این مسابقات ۹ روزه شاهد رقابت شدید بین بازیکنانی است که برای کسب افتخاری ملی با هم رقابت می‌کنند. زمانی که تماشاگران تنیس را تماشا نمی‌کنند، می‌توانند به تماشای رقابت بهترین ورزشکاران جهان در ۳۳ رشته ورزشی دیگر بپردازند.
جام دیویس
جام دیویس به عنوان رقابت مردان تنیس‌باز بین ایالات متحده آمریکا و بریتانیا شروع شد، اما به بزرگترین رقابت تیمی بین‌المللی سالانه در جهان و جام جهانی تنیس مردان تبدیل شد.
مردان بریتانیای کبیر از زمان آغاز مسابقات در سال ۱۹۰۰ تاکنون ۱۰ بار جام را بالای سر برده‌اند و آخرین بار، انگلیس این جام در سال ۲۰۱۵ را برد و اندی موری انتظار ۷۹ ساله برای گرفتن جام را شکست.
بهترین تنیس بازان معروف جهان
در این بخش از مقاله آشنایی با ورزش تنیس به معرفی معروفترین و بهترین تنیس‌بازان زن و مردی که در سطح جهان توانسته‌اند تاریخ‌ساز شوند و رقابت‌های زیادی را پیروز شوند می‌پردازیم.
آندره آغاسی
آندره آغاسی برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ وارد صحنه تنیس شد. او پس از ۲۰ سال حرفه خود را به پایان رساند و با کسب افتخارات و عناوین زیاد از دنیای تنیس خداحافظی کرد.
جان مک انرو
جان مک انرو نیز یکی از بهترین تنیس‌بازان جهان است. وقتی نوبت به زمین‌های سخت، سطوح بازی عالی و سریع و ضربات خلاقانه می‌رسید، شاید کسی بهتر از جان مک انرو وجود نداشت.
او یک ورزشکار بسیار رقابتی بود و از باخت نفرت داشت و همیشه سعی می‌کرد بهترین عملکرد را از خود نشان دهد.
جیمی کانرز
در اواسط دهه ۱۹۷۰ هیچکس بیشتر از جیمی کانرز بر ورزش تنیس تسلط نداشت. در سال ۱۹۷۴، کانرز یک رکورد خیره‌کننده ثبت کرد و در سه تورنمنت گرند اسلم قهرمان شد.
کانرز در سال ۱۹۷۴ به دلیل همکاری با World Team Tennis از بازی در مسابقات آزاد فرانسه محروم شد و در نتیجه از یک گرند اسلم احتمالی باز ماند.
ایوان لندل
در ادامه آشنایی با ورزش تنیس و معرفی بهترین تنیس‌بازان به ایوان لندن می‌رسیم. این تنیس‌باز اهل جمهوری چک بهترین تنیس‌باز دهه ۱۹۸۰ بود.
لندل با ضربات زمینی قدرتمند، فورهند و سطح فوق‌العاده بازی، حریفان خود را از پا درمی‌آورد. او چهار سال برترین بازیکن جهان بود و به مدت ۲۷۰ هفته در رنکینگ شماره یک جهان قرار داشت.
برخلاف بسیاری از همتایان خود، لندل به این شهرت داشت که در بازی، حرفش را می‌زد.
بیورن بورگ
بورگ در اواخر دهه ۱۹۷۰ به یک تنیس‌باز حرفه‌ای تبدیل شد. او چند مسابقه به یاد ماندنی با افرادی مانند جان مک‌انرو و جیمی کانرز برگزار کرد. بورگ بر مسابقات ویمبلدون تسلط داشت و پنج سال متوالی از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ عناوینی را به دست آورد.
بورگ علیرغم دوران نسبتا کوتاه خود (او در سال ۱۹۸۳ در سن ۲۶ سالگی بازنشسته شد)، ۱۱ عنوان گرند اسلم را از مسابقات ویمبلدون و اوپن فرانسه بدست آورد. بورگ اولین بازیکن عصر مدرن بود که بیش از ۱۰ مسابقه اصلی را برد.
پیت سامپراس
قضاوت درباره جایگاه پیت در تاریخ تنیس دشوار است، زیرا او در طول دوران حرفه‌ای خود یکبار در سه مسابقه از چهار گرند اسلم پیروز شد.
او شش سال متوالی در رنکینگ شماره یک جهان قرار گرفت و ۱۴ عنوان قهرمانی گرند اسلم او در آن زمان یک رکورد محسوب می‌شد.
برای آن دسته از افرادی که آشنایی با ورزش تنیس دارند و آن را دنبال کرده‌اند نبردهای حماسی او با آندره آغاسی که دهه ۱۹۹۰ را به یک دهه عالی برای تنیس تبدیل کرد، فراموش‌کردنی نیست.
زمانی که پیت در مسابقات تنیس آزاد امریکا و آخرین تورنمنت گرند اسلم خود، قهرمان شد، در صدر رنکینگ بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت.
راد لیور
او هفت سال متوالی در رتبه اول جهان قرار گرفت و بیش از هر کس دیگری در تاریخ بازی، عناوین حرفه‌ای دارد. لیور تنها بازیکنی است که دو بار قهرمان گرند اسلم شده است.
یک بار به صورت آماتور در سال ۱۹۶۲ و بار دیگر به عنوان یک تنیس‌باز حرفه‌ای در سال ۱۹۶۹. اگر لیور در طول یک دوره پنج ساله در اواسط دهه ۱۹۶۰ از مسابقات گرند اسلم حذف نمی‌شد عنوان بسیاری بیشتری کسب می‌کرد.
راجر فدرر
برای سال‌های زیادی، راجر فدرر عنوان بهترین بازیکن تمام دوران را در اختیار داشت. ۲۰ عنوان قهرمانی گرند اسلم و ۳۱۰ هفته در صدر بهترین تنیس‌بازان جهان گویای این مطلب است و حتی در سن ۴۰ سالگی، او همچنان در بالاترین سطوح رقابت می‌کند.
از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، فدرر ۲۳۷ هفته متوالی در رتبه اول بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت. سطح بالای بازی او در طول ۲۰ سال زندگی حرفه‌ای‌اش گواهی بر آمادگی و توانایی اوست.
رافائل نادال
حتی افرادی که تنها کمی آشنایی با ورزش تنیس دارند رافائل نادال را می‌شناسند. با ۳۶ سال سن، رافائل نادال اسپانیایی معروف به رافا و “پادشاه خاک رس”، ۲۲ عنوان قهرمانی گرند اسلم را به دست آورده تا رقبای خود، راجر فدرر و نواک جوکوویچ را تحت‌الشعاع قرار دهد.
رافائل به عنوان بهترین تنیسور زمین خاکی تمام دوران شناخته می‌شود، اگرچه طرفداران بیورن بورگ ممکن است این ادعا را رد کنند.
نواک جوکوویچ
جوکوویچ در سن ۳۵ سالگی و در سال‌های پایانی دوران حرفه ای خود، مطمئناً پتانسیل کسب عناوین گرند اسلم بیشتری را دارد.
با ۲۱ عنوان قهرمانی گرند اسلم در حال حاضر، او فقط از رافائل نادال که ۲۲ عنوان قهرمانی گرند اسلم را در اختیار دارد عقب است. او ۳۷۳ هفته به عنوان تنیس‌باز شماره یک جهان انتخاب شده و می‌توان ادعا کرد که او بهترین تنیس‌باز تمام دوران است
سرنا ویلیامز
او بدون شک یکی از بهترین تنیسورهای زن در جهان است که تا به حال پا به زمین گذاشته است. سرنا از اواخر دهه ۱۹۹۰ یک تنیس‌باز قهار و بلامنازغ بوده است.
در طی دوران درخشان خود، ۱۴ عنوان قهرمانی گرند اسلم دونفره و ۲۳ عنوان گرند اسلم انفرادی را به دست آورده است که او را تبدیل به رهبر مطلق بردهای گرند اسلم در دوره آزاد در تنیس مردان و زنان کرده است.
طولانی بودن دوران حرفه‌ای ویلیامز یکی از دلایلی است که او را به بهترین تنیسور زن تمام دوران تبدیل کرده است. او عناوین گرند اسلم خود را طی یک دوره ۱۸ ساله کسب کرده که از سال ۱۹۹۹ شروع شده و آخرین آنها گرند اسلم استرالیا در سال ۲۰۱۷ بوده است.
استفی گراف
بسیاری افراد آشنایی با ورزش تنیس زنان و قهرمانان آن ندارند. اما به عنوان یک علاقه‌مند بهتر است بهتر است استفی گراف یکی دیگر از بهترین تنیس‌بازان زن جهان را بشناسید.
استفی گراف برای مدت ۳۷۷ هفته در رتبه یک بهترین تنیس‌بازان جهان قرار گرفت. گراف موفق شد چندین بار در همه زمین‌ها برنده شود و در مجموع ۲۲ عنوان انفرادی گرند اسلم را در دوران ۱۷ ساله حرفه‌ای خود ثبت کرد.
در سال ۱۹۸۸، او اولین بازیکنی بود که با برنده شدن در چهار میدان رقابت اصلی به علاوه مدال طلای المپیک در همان سال، به چیزی که به آن گلدن اسلم سال گفته می‌شود، دست یافت.
بین اواسط دهه ۸۰ و اواخر دهه ۹۰، کسی بهتر از استفی وجود نداشت. او موفق شد هفت تورنمنت ویمبلدون، چهار تورنمنت اوپن استرالیا، شش مسابقه تنیس اوپن فرانسه و پنج عنوان مسابقه اوپن آمریکا را به دست آورد و به یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ تنیس زنان تبدیل شود.
مارتینا ناوراتیلووا
مارتینا ناوراتیلووا به دلیل قدرت رقابتی و قدرت بدنی خود در دهه ۷۰ و ۸۰ در تنیس زنان شناخته شده است. ناوراتیلووا در طول دوران حرفه ای خود ۱۸ عنوان قهرمانی گرند اسلم انفرادی را به دست آورد و با ۱۶۷ عنوان رکورددار بیشترین عناوین حرفه‌ای است.
او در مجموع ۵۹ عنوان گرند اسلم را به دست آورد که شامل گرند اسلم انفرادی، دونفره و دونفره مختلط می‌شود. مارتینا با ۹ قهرمانی شگفت‌انگیز رکورد بیشترین قهرمانی ویمبلدون را در اختیار دارد.
از او به عنوان یکی از بهترین بازیکنان دونفره تاریخ نام می‌برند که ۳۱ عنوان گرند اسلم دونفره و ۱۰ عنوان گرند اسلم دونفره مختلط را کسب کرده است.
مارگارت کورت
در ادامه معرفی بهترین تنیس‌بازان و برای آشنایی با ورزش تنیس به معرفی مارگارت کورت می‌پردازیم. مارگارت کورت، بدون شک یکی از بزرگان تمام دوران تنیس زنان است.
او اولین زن در دوره مسابقات آزاد بود که در سال ۱۹۷۰ عنوان قهرمانی گرند اسلم انفرادی را به دست آورد و یکی از تنها دو زنی است که توانسته یک گرند اسلم را در رقابت‌های دونفره مختلط برنده شود.
او در طول دوران حرفه‌ای خود موفق به کسب ۲۴ گرند اسلم انفرادی، ۱۹ عنوان دونفره و ۱۹ عنوانگرند اسلم دونفره مختلط شد.
کریس اورت
کریس اورت با ۳۴ فینال، رکورد رسیدن به فینال‌های گرند اسلم انفرادی را در اختیار دارد که توانسته ۱۸ مورد از آنها را برنده شود. تسلط او در تنیس زنان واقعا شگفت‌انگیز بود و او برای مدت هفت سال در رتبه اول بهترین تنیس‌باز زن جهان قرار گرفت.
اورت، رقابت‌های فوق‌العاده‌ای با استفی گراف داشت و در سال ۱۹۹۵ وارد تالار مشاهیر شد. افرادی که بازی او را از نزدیک تماشا می‌کردند او را بهترین تنیس‌باز تمام دوران می‌دانستند.
بیلی ژان کینگ
بیلی ژان کینگ بدون شک یک تنیس‌باز بزرگ و یک چهره بسیار تأثیرگذار و قابل احترام در دنیای تنیس زنان بوده است. سبک بازی تهاجمی او در بین رقبا بی‌نظیر بود تا اینکه کریس اورت وارد صحنه شد.
بیلی تنیس‌بازی حرفه‌ای بود و ۱۲ عنوان گرند اسلم ( شش تای آنها را در مسابقات ویمبلدون برد) بین سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۷۵ به دست آورد.
مونیکا سلز
برای آن دسته از افرادی که آشنایی با ورزش تنیس زنان دارند شکی نیست که مونیکا سلز از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ بهترین بازیکن تنیس‌باز زن بوده است. در این مدت، او هفت عنوان از ۹ عنوان گرند اسلم خود را به دست آورد. او در سال ۱۹۹۱ برترین زن جهان بود.
اگر حمله ناخوشایند در زمین و چاقو زدن یک هوادار عصبانی به او در سال ۱۹۹۳ نبود، سلز قطعا عناوین گرند اسلم بیشتری را به دست می‌آورد. اگرچه مونیکا دو سال پس از این حادثه به تنیس بازگشت، اما هرگز مثل قبل نبود.
او در سال ۱۹۹۶ مسابقات اوپن استرالیا را برد که تنها پیروزی او در گرند اسلم پس از این حمله بود. مونیکا تا سال ۲۰۰۳ به بازی ادامه داد و در سال ۲۰۰۸ رسما بازنشسته شد.
تاریخچه ورزش تنیس در ایران
چه زمانی ورزش تنیس وارد ایران شد؟ برای آشنایی با ورزش تنیس در ایران به سراغ تاریخچه آن می‌رویم. در واقع، پیش از جنگ جهانی دوم بود که ورزش تنیس وارد ایران شد و ظهور پیدا کرد.
این ورزش در بین سال‌های ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ در ایران و در باشگاه بوستان ورزش که چندین زمین تنیس داشت و در روبروی محله امجدیه که در حال حاضر ورزشگاه شهید شیرودی در آن واقع شده است، افتتاح شد.
در سال ۱۳۱۸ که مصادف با سال ۱۹۳۹ و قبل از آغاز جنگ جهانی دوم بود، اولین مسابقات قهرمانی تنیس در سطح کشور در باشگاه بوستان ورزش برگزار شد.
در آن سال‌ها به علت حضور اتباعی از انگلیس ورزش تنیس در آبادان رونق و جذابیت زیادی داشت. به همین دلیل، در سال‌های ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ اولین مسابقات تنیس بین تیم‌های آبادان و تهران برگزار شد.
پس از شروع جنگ جهانی دوم، تا سال ۱۳۲۲ همچنان مسابقات قهرمانی تنیس کشور برگزار می‌شد و برادران نعمانی جزو بهترین بازیکنان تنیس بودند. اما از سال ۱۳۲۲ تا ۱۳۳۲ مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار فردی به نام ژرژ آفتاندلیان بود.
ایران در سال ۱۹۵۹ میلادی برای اولین بار در جام دیویس شرکت کرد. تیم تنیس ایران ۳۱ بار در مسابقات جام دیویس شرکت کرده و نتیجه آن ۳۲ برد و ۳۲ شکست بوده است.
بهترین تنیس‌بازان ایران
در حال حاضر، ورزش تنیس در ایران مورد توجه قرار نگرفته است و مسابقات بین‌المللی برگزار شده از سوی فدراسیون تنیس نیز در سطح پایین و با کیفیتی بسیار ضعیف‌تر از سطح جهانی برگزار می‌شوند. با وجود این، علاقه‌مندان به تنیس تلاش می‌کنند تا با هزینه‌های شخصی خود را برای مسابقات بزرگ آماده کنند.
از معروفترین تنیس‌بازان مرد ایران می‌توان به منصور بهرامی و یکی از ستارگان نوظهور ایران در عرصه تنیس، مشکات صفی با ۱۷ سال سن اشاره کرد که در مسابقات ویمبلدون در سال ۲۰۲۲ نیز حضور یافته است.
مهتا خانلو نیز از دیگر تنیسورهای معروف و آینده‌دار ایران است.
کلام آخر
در این مقاله، برای آشنایی با ورزش تنیس به معرفی ورزش تنیس و تاریخچه آن پرداختیم. علاوه بر این، همه چیز درباره تنیس از جمله مهم‌ترین تورنمنت‌ها و مسابقات بین‌اللمللی تنیس و برترین تنیس‌بازان زن و مرد در جهان را به شما معرفی کردیم و قواعد بازی را برای شما توضیح دادیم.
همان‌طور که گفته شد متاسفانه ورزش تنیس در ایران چندان مورد توجه قرار نگرفته است. با وجود این، برخی از تنیس‌بازان با تلاش خود توانسته‌اند در مسابقات مهمی حضور پیدا کنند.
در صورتی که به ورزش تنیس علاقه دارید و یا در زمینه ورزش تنیس سوال و ابهامی دارید کافی است در بخش نظرات با ما در میان بگذارید تا به سوالات شما پاسخ دهیم.
سوالات متداول
از مهم‌ترین مسابقات تنیس جهان می‌توان به مسابقات ویملدون، تنیس آزاد امریکا، تنیس آزاد استرالیا، تنیس آزاد فرانسه، تنیس آزاد استرالیا و جام دیویس اشاره کرد.
رافائل نادال، راجر فدرر، نواک جوکوویچ در فهرست بهترین تنیس‌بازان مرد جهان قرار دارند.
دست نزدن به تور، دوبار متوالی به توپ نزدن، با اختلاف دو امتیاز برنده شدن از رایج‌ترین قواعد بازی تنیس هستند.