آندومتریت بیماری التهابی پوشش داخلی رحم است که در اثر عفونت‌های باکتریایی رخ می‌دهد. این بیماری خطرناک نیست، اما باید در اسرع وقت درمان شود تا عفونت به سایر بخش‌های بدن سرایت نکند. بهترین قرص برای عفونت رحم آنتی بیوتیک است که معمولا می‌تواند بدون هیچ مشکلی این بیماری را درمان کند.
عفونت‌های درمان نشده هم روی اندام‌های تناسلی و هم روی سلامت عمومی بدن تاثیر منفی گذاشته و باعث ناباروری می‌شوند؛ به همین دلیل باید با علائم آندومتریت آشنا باشید تا بتوانید به موقع برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.
با توجه به اهمیت این موضوع، این مقاله از ایده آل مگ به عفونت رحم و علائم و راه‌های درمان آن اختصاص داده شده است. ما را تا انتهای این مطلب همراهی کنید.
عفونت رحم چیست؟
به التهاب آندومتر (پوشش داخلی رحم) که در اثر عفونت رخ می‌دهد، آندومتریت می‌گویند. گاهی اوقات، آندومتریت هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و به همین دلیل ممکن است فرد از ابتلای خود به آن بی‌اطلاع باشد. رایج‌ترین علائم آندومتریت شامل موارد زیر می‌شود:
- درد لگن یا شکم
- خونریزی یا ترشحات غیرمعمول واژن
- تب یا لرز
- احساس ناخوشی یا خستگی شدید
- یبوست یا درد هنگام اجابت مزاج
آندومتریت با ناباروری و سقط جنین مرتبط است. اگر یک یا چند مورد از علائم فوق را تجربه کردید، باید با پزشک خود تماس بگیرید تا علت بروز آن‌ها مشخص شود.
بیشتر بخوانید: با عفونت رحم و علائم آن آشنا شوید
دلایل عفونت رحم
آندومتریت در اثر عفونی شدن پوشش داخلی رحم، یعنی آندومتر، رخ می‌دهد. چنین عفونت‌هایی به دلیل باکتری‌های غیرطبیعی یا باکتری‌هایی که معمولا در واژن وجود دارند، ایجاد می‌شوند.
سرویکس یا دهانه رحم باکتری‌ها را از رحم دور نگه می‌دارد؛ با این حال، وقتی دهانه رحم باز است، باکتری‌ها می‌توانند وارد آن شوند. باز شدن دهانه رحم به دلایل مختلف مثل زایمان یا جراحی رخ می‌دهد. عوامل خطر احتمالی برای آندومتریت عبارتند از:
- زایمان یا سقط جنین: شایع‌ترین علت التهاب آندومتر هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که ۵ تا ۷ درصد زنان پس از زایمان دچار عفونت می‌شوند.
- سزارین: زنانی که سزارین می‌شوند، ۵ تا ۱۰ برابر بیشتر از زنانی که به روش طبیعی زایمان می‌کنند، در معرض ابتلا به آندومتریت قرار دارند؛ همچنین شیوع این بیماری بعد از سزارین برنامه‌ریزی نشده نسبت به سزارین برنامه‌ریزی شده بیشتر است.
- عفونت‌های مقاربتی یا STIs: افراد می‌توانند در طول فعالیت جنسی، بیماری‌های مقاربتی از جمله کلامیدیا و سوزاک را منتقل کنند. با توجه به اینکه STI باعث عفونت آندومتر می‌شود، داشتن رابطه جنسی ایمن بسیار مهم است.
- باکتری‌های داخل رحم: اگر باکتری‌هایی که به طور طبیعی در واژن و دهانه رحم وجود دارند وارد رحم شوند، می‌توانند آندومتریت را ایجاد کنند.
- بیماری التهابی لگن یا PID: این بیماری به عفونت لگن اشاره دارد که اغلب با آندومتریت همراه است و اگر به موقع درمان نشود، به بروز عوارض جدی منجر می‌شود.
بعضی از روش‌های تشخیصی، به ویژه آن‌هایی که شامل دسترسی به اندام‌ها و بافت‌های داخلی از طریق دهانه رحم یا رحم می‌شوند، می‌توانند باکتری‌ها را وارد رحم کنند، از جمله:
- اتساع و کورتاژ، که شامل برداشتن بافت از داخل رحم می‌شود.
- بیوپسی آندومتر، که به معنی نمونه‌برداری از بافت آندومتر است.
- هیستروسکوپی که در حین انجام آن پزشک یک تلسکوپ کوچک را برای بررسی ناهنجاری‌ها داخل رحم قرار می‌دهد.
- قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)
بیشتر بخوانید: آشنایی با بیماری های شایع زنان و درمان آن
عفونت‌های رحم چگونه درمان می‌شوند؟
هدف از درمان آندومتریت از بین بردن عفونت و رفع التهاب رحم و همچنین جلوگیری از بروز عوارض جدی است.
درمان این بیماری شامل موارد زیر می‌شود:
- مصرف آنتی بیوتیک: این داروها با باکتری‌هایی که باعث التهاب پوشش داخلی رحم می‌شوند، مبارزه می‌کنند. اگر عفونت بسیار شدید باشد، ممکن است بیمار در بیمارستان بستری شده و آنتی بیوتیک داخل وریدی دریافت کند. آنتی بیوتیک تزریقی مناسب یا بهترین قرص برای عفونت رحم باید حتما توسط پزشک مشخص شود.
- درمان همسر بیمار: اگر آندومتریت به دلیل یک بیماری مقاربتی ایجاد شده باشد، همسر بیمار هم ممکن است به استفاده از آنتی بیوتیک نیاز داشته باشد.
- انجام آزمایش‌های بیشتر: پس از اتمام مصرف آنتی بیوتیک برای اینکه پزشک مطمئن شود عفونت از بین رفته است، کشت ترشحات دهانه رحم یا نمونه‌برداری از آندومتر را توصیه می‌کند. اگر عفونت برطرف نشده باشد، آنتی بیوتیک دیگری برای بیمار تجویز می‌شود.
- جراحی برای برداشتن بافت: ممکن است پس از زایمان یا سقط جنین برای برداشتن بافت باقیمانده در داخل رحم به جراحی نیاز باشد.
- درمان آبسه: در بعضی موارد، عفونت باعث ایجاد آبسه در داخل شکم می‌شود. در چنین شرایطی احتمالا بیمار برای خارج کردن مایع یا چرک عفونی به جراحی یا آسپیراسیون سوزنی نیاز دارد.
بیشتر بخوانید: قرص لاکتوفم چیست و در درمان عفونت واژن چه تاثیری دارد؟
بهترین قرص برای عفونت رحم چیست؟
با توجه به اینکه بیشتر عفونت‌های رحم توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند، پزشکان برای درمان آن‌ها از آنتی بیوتیک استفاده می‌کنند. تشخیص اینکه کدام باکتری در بروز آندومتریت نقش داشته، سخت است؛ به همین دلیل، در بیشتر موارد دو نوع آنتی بیوتیک مختلف برای بیمار تجویز می‌شود.
اگر عفونت خفیف باشد، ممکن است با مصرف قرص آنتی بیوتیک در خانه بهبود یابید؛ با این حال برای اینکه عفونت سریع‌تر درمان شود، بسیاری از زنان در بیمارستان بستری می‌شوند تا آنتی بیوتیک داخل وریدی دریافت کنند. حتما دوره درمان با آنتی بیوتیک را کامل کنید، حتی اگر علائم شما برطرف شدند؛ چون رها کردن درمان به صورت نیمه‌کاره احتمال بازگشت عفونت یا ابتلا به عفونت‌های مقاوم به درمان را افزایش می‌دهد.
از آنتی بیوتیک‌های زیر می‌توان به عنوان بهترین قرص برای عفونت رحم نام برد:
کلیندامایسین (Clindamycin)
این دارو در درمان عفونت‌های جدی ناشی از باکتری نقش دارد و با کند کردن یا توقف رشد باکتری‌ها باعث از بین رفتن عفونت می‌شود. معمولا توصیه می‌شود کلیندامایسین سه تا چهار بار در روز و در ساعت‌های مشخص مصرف شود. از عوارض جانبی این دارو می‌توان به حالت تهوع، استفراغ، احساس طعم فلز در دهان، درد مفاصل و سوزش سر دل اشاره کرد.
جنتامایسین (Gentamicin)
از جنتامایسین هم می‌توان به عنوان بهترین قرص برای عفونت رحم نام برد. این دارو جزء آنتی بیوتیک‌های آمینوگلیکوزید طبقه‌بندی می‌شود و با از بین بردن باکتری‌ها به درمان عفونت‌های شدید یا جدی کمک می‌کند. حالت تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، سردرد، تب و درد مفاصل از عوارض جانبی احتمالی این دارو هستند.
آمپی سیلین (Ampicillin)
این آنتی بیوتیک در درمان انواع عفونت‌ها از جمله عفونت رحم و سوزاک کاربرد دارد و معمولا سه تا چهار بار در روز، نیم ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد از آن، مصرف می‌شود. در صورتی که بعد از مصرف آمپی سیلین برای مدت طولانی علائمی مانند اسهال، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کردید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
داکسی سایکلین (Doxycycline)
یک نوع آنتی بیوتیک است که با باکتری‌های بدن مبارزه می‌کند و برای درمان بسیاری از عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت رحم، سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس استفاده می‌شود. شما باید داکسی سایکلین را یک یا دو بار در روز همراه با یک لیوان آب بخورید. اگر با خوردن این دارو دچار مشکلات گوارشی می‌شوید، می‌توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید. داکسی سایکلین ممکن است در بعضی از افراد به عوارض جانبی مثل حالت تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، درد گلو یا بینی و خشکی دهان منجر شود.
مترونیدازول (Metronidazole)
مترونیدازول هم آنتی بیوتیک دیگری است که می‌توان نام آن را در فهرست بهترین قرص برای عفونت رحم قرار داد. این دارو به درمان طیف وسیعی از عفونت‌های رحم و واژن کمک می‌کند و باعث توقف رشد باکتری‌ها می‌شود. دوز مترونیدازول توسط پزشک مشخص می‌شود، اما معمولا لازم است حدود هفت تا ۱۰ روز از آن استفاده کنید. شایع‌ترین عوارض این دارو عبارتند از: حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست، کاهش اشتها، سردرد، خشکی دهان و احساس طعم فلز در دهان.
سفوکسیتین (Cefoxitin)
سفوکسیتین انواع عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و می‌تواند مانع بروز عفونت در افرادی شود که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند. این دارو جزء آنتی بیوتیک‌های سفالوسپورینی دسته‌بندی و به صورت داخل وریدی تزریق می‌شود. طول درمان به نوع عفونت و نحوه پاسخ بدن شما به دارو بستگی دارد.
اگر بعد از دریافت سفوکسیتین با مشکلاتی مثل رنگ‌پریدگی پوست، ضعف و تنگی نفس هنگام ورزش، درد، قرمزی، تورم یا خونریزی در نزدیکی محل تزریق دارو و اسهال مواجه شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
سفتریاکسون (Ceftriaxone)
وقتی از بهترین قرص برای عفونت رحم نام برده می‌شود باید به سفتریاکسون هم اشاره کرد. این داروی تزریقی یک آنتی بیوتیک سفالوسپورینی است که در درمان انواع عفونت‌های باکتریایی کاربرد دارد و می‌تواند از بروز عفونت در افرادی که جراحی شده‌اند، جلوگیری کند.
سفتریاکسون گاهی اوقات به شکل تک دوز و در بعضی موارد به صورت یک یا دو بار در روز به مدت چهار تا ۱۴ روز تجویز می‌شود. عوارض جانبی این دارو مشابه آنتی بیوتیک سفوکسیتین است. اگر این عوارض شدید بودند یا برای مدت طولانی ادامه داشتند، باید درباره آن‌ها با پزشک صحبت کنید.
آیا مصرف دارو برای درمان عفونت رحم بدون نسخه پزشک خطرناک است؟
همیشه باید تعیین بهترین قرص برای عفونت رحم توسط پزشک انجام شود؛ چراکه مصرف خودسرانه دارو می‌تواند برای شما مضر باشد.
به عنوان مثال، بعضی از آنتی بیوتیک‌ها برای زنان باردار یا شیرده و افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی مناسب نیستند. از سوی دیگر، ممکن است با سایر داروهای مصرفی شما تداخل داشته باشند و احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش دهند.
اگر بعد از مصرف آنتی بیوتیک علائمی مانند تنگی نفس، تورم صورت، سرگیجه، سردرد، تورم پا، از دست دادن شنوایی، مشکلات بینایی، حالت تهوع، استفراغ یا کاهش حجم ادرار را تجربه کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: انواع عفونت زنانه + علائم، نحوه تشخیص و درمان عفونت زنان
کلام پایانی
آندومتریت که التهاب و عفونت پوشش داخلی رحم است، با استفاده از آنتی بیوتیک درمان می‌شود. پزشکان از انواع مختلف آنتی بیوتیک که بیشتر آن‌ها به صورت داخل وریدی تجویز می‌شوند، برای درمان این بیماری استفاده می‌کنند.
اگر آندومتریت به سرعت تشخیص داده شده و به طور صحیح درمان شود، معمولا هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما اگر بدون درمان رها شود، عفونت وارد جریان خون شده و بیمار را در وضعیت خطرناکی قرار می‌دهد. آشنایی با علائم عفونت رحم که در این مقاله به آن‌ها اشاره کردیم، می‌تواند به درمان زودهنگام آن کمک کند.
سوالات متداول
پزشک برای تشخیص آندومتریت سابقه پزشکی بیمار را بررسی می‌کند، معاینه لگنی انجام می‌دهد و با توجه به شرایط بیمار آزمایش خون، کشت دهانه رحم، نمونه‌برداری از آندومتر و هیستروسکوپی را توصیه می‌کند.
بهترین قرص برای عفونت رحم آنتی بیوتیک است که در بعضی موارد به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود.
اگر این بیماری درمان نشود، باعث ناباروری، پریتونیت لگنی (عفونت لگن)، ایجاد آبسه در لگن یا رحم، سپتی سمی (وجود باکتری در جریان خون) و شوک سپتیک (افت جدی و خطرناک فشار خون به دلیل سپتی سمی) می‌شود.
هر دو بیماری پوشش داخلی رحم را تحت تاثیر قرار می‌دهند، اما با هم متفاوت هستند. آندومتریت به معنی التهاب پوشش داخلی رحم به دلیل وجود عفونت است؛ اما آندومتریوز به گسترش پوشش داخلی رحم به خارج از حفره رحم گفته می‌شود. عفونت در بروز آندومتریوز نقش ندارد.