چگونه مراقبه کنیم – آموزش مراقبه به زبان ساده » جادوی باور

پیش از انجام این کار، باید هدف خود را بشناسید. شناخت هدف به دانستن ارزش مراقبه برای زندگی شما کمک بسیاری خواهد کرد و انگیزه شما را در انجام این کار به شدت افزایش خواهد داد. باید به این موضوع ایمان داشته باشید: وقتی که اعتقاد کافی به انجام یک کار داشته باشید، تمام اجزای جسم شما به کمک روحتان دست به دست هم خواهند داد تا آن کار را به طور بی نقص انجام دهید.

برای اینکه هدف خود را بشناسید، دلیلی برای انجام مراقبه برای خود بیاورید. این دلیل لازم است محکم و بسیار مهم باشد. از خود بپرسید: چرا من این کار را انجام می‌دهم؟ انجام مدیتیشن چه سودی برای من خواهد داشت؟

آیا برای کسب این سود، می‌توانم این کار را برای چندین ماه تکرار کنم؟ اگر پاسخ شما به این سوالات در جهت مثبت بود، می‌توانید وارد مرحله دوم شوید.

مرحله دوم: فراهم ساختن مقدمات مراقبه

مقدمات مراقبه را فراهم کنید.

لازم است تا سکوت را در مکانی که قصد انجام این کار را دارید، مهیا نمایید. قرارگیری در کانون انرژی‌های خوب و مثبت مثل قبله (کعبه) می‌تواند گزینه‌ای خوب باشد و انرژی مثبت بیشتری را به سوی ما روانه کند.
همچنین سطحی تقریبا نرم برای نشستن انتخاب کنید که روی آن راحت باشید و از لحاظ فیزیکی، اذیت نشوید.

دور کردن وسایل الکترونیکی به دو دلیل لازم است: اول آنکه امواج مخرب آن، می‌تواند موجب کاهش تاثیر مراقبه شود و دوم آنکه ممکن است حین انجام این روش درمانی، تلفن شما زنگ خورده و حواستان پرت شود. تعیین یک زمان خاص برای انجام این روش یکی دیگر از مقدمات کار است.

برای مثال می‌توانید زمان ۱۵ دقیقه یا ۳۰ دقیقه را برای انجام مراقبه در نظر گرفته و کار خود را شروع کنید. البته می‌توانید این زمان را افزایش دهید.

 آموزش مراقبه از اینجا آغاز می‌شود.

برای شروع کافی است تا در مکانی مناسب قرار گرفته و چشم‌های خود را ببندید. تنفس‌تان را هوشمندانه انجام دهید و اعمال دم و بازدم را به ترتیب با استفاده از بینی و دهان خود انجام دهید. مهمترین نکته این است که دم و بازدم خود را به صورت کاملا آرام انجام دهید؛ البته منظور از آرام انجام دادن، شیوه‌ای است که نه کمبود نفس پیدا کنید و نه تنفسی سریع داشته باشید.

همانگونه که تنفس آرام و صحیح در مراقبه اهمیت زیادی دارد، تمرکز روی تنفس نیز بسیار پر اهمیت است.
درواقع این مرحله هدف اصلی تمرکز روی تنفس صحیح را در پیش می‌گیرد. یکی از راه‌های افزایش تمرکز روی تنفس، شمارش بازدم‌هاست.
اگر در ذهن خود بازدم‌هایتان را بشمارید، تمرکزتان روی این معقوله بسیار بالا خواهد رفت. اگر ذهنتان به سوی دیگری کشیده شد،
سعی کنید تمرکزتان را به سوی تنفس خود بازگردانید.

مرحله چهارم: افزایش تمرکز روی بدن

این مرحله مکمل مرحله سوم است که باید همزمان با آن انجام شود. علاوه بر اینکه تمرکز خود را روی نفس کشیدن‌تان هدایت می‌کنید، لازم است تا اندیشه خود را روی حرکات منظم و حساب شده بدنتان تنظیم کنید. بسیاری از افراد حرفه‌ای در این زمینه، حتی صدای فعل و انفعالات بدن خود را نیز می‌شنود و آنچنان در عمق بدنشان فرو می‌روند که آرامش درونی بسیاری پیدا می‌کنند.

برای افزایش تمرکز روی درون بدن خود، انگشتان دست را به گونه‌ای قرار دهید که تماسی با یکدیگر نداشته باشند. همچنین سعی کنید به ریتم ضربان قلبات توجه داشته باشید و آرامش بیشتری از آن بگیرید. دستان شما باید  نقش چشم‌هایتان را بازی کنند و چشم‌هایتان باید گوش شوند تا صداهای آرامش بخش درون بدنتان را با قوه تخیل بشنوند و ببینند.

مرحله پنجم: اتمام مراقبه و انجام انواعی دیگر

در این مرحله احتمالا به یک آرامش درونی خوبی رسیده‌اید. برای آنکه از این تکراری بودن این روش خسته نشوید، انواعی دیگر ازمراقبه را امتحان کنید.

برای مثال مدیتیشن مانترا یک روش بسیار عالی و ابداعی شرقیان است. این روش تمام مراحل ذکر شده در قسمت‌های بالا را شامل می‌شود فقط اینکه حتما باید زیر نظر استاد انجام شود. روشی که در آن ذکرهایی مثل (یا هو) یا (خدایا کمکم کن) به تعداد دفعات طولانی در آرامش زیادی گفته می‌شود.

همانطور که گفته شد، این روش باید تحت نظر استاد انجام گیرد و تنها در صورتی مجاز به استفاده از این روش به صورت انفرادی هستید که در این زمینه حرفه‌ای باشید. روشهای دیگری مثل مدیتیشن همراه با صدای محیط هنگام خواب وجود دارد که می‌توانید آنها را امتحان کنید.